de Hinkelenberg

het bospad naar de Looise Hinkelenberg

We hebben er voor gekozen om onze woonst neer te poten aan de mooie kant van Tessenderlo. Mooi in de betekenis van groen en de afwezigheid van industrie. Als we de straat oversteken kunnen we ononderbroken door de natuur wandelen tot in Averbode. Halverwege passeren we dan het natuurgebied Houterenberg-Gerhagen en het immens grote wandelgebied Averbode Bos en Heide. Veel mensen zouden daarvoor tekenen al beseffen de 'locals' te weinig hoe schoon het hier is en wat voor een geprivilegieerde vertrekplaats dit wel niet is. 

Vlakbij de deur liggen 2 prachtige gebieden: Liebroek (Noordelijk) en de Hinkelenberg (Zuidelijk). Terwijl Liebroek terug te vinden is op de zijkant van de wandelkaarten van De Merode (Averbode Bos en Heide) blijft de ijzerzandstenen Hinkelenberg  zowat een plaatselijk geheimpje. Als ik een toertje doe - om de benen los te gooien of een frisse wind door mijn hoofd te laten waaien - ben ik meestal hier te vinden. Er iemand anders tegenkomen is een rariteit. Zo heb ik het graag.

de charme van Liebroek wordt voor een groot stuk bepaald door de vele elzen

De Hinkelenberg is zowat een mini-uitvoering van het Duvelskot. Een kleine holle weg met aan de voet van de berg een mooi bos van jonge Amerikaanse eik terwijl op de top aan de ene kant een bewerkt weiland ligt en aan de andere kant een berkenbos met veel bramen. De veepoel naast het veld is in onbruik geraakt en een indrukwekkend diepe, wat angstaanjagende regenput onder een indrukwekkende zomereik werd gedempt.

De zwarte specht is er actief en de Vlaamse gaaien alarmeren de bosbewoners als je door hen opgemerkt wordt. Ik vind er ook vaak kuifmezen en de buizerds zijn nooit ver weg. De rode herfstverkleuring van het bos is werkelijk prachtig. Maar het zijn toch de vele wilde kamperfoelies en de lekkere wilde bosbes die me zo weten te bekoren. In een aanpalend bos krioelt het sommige jaren dan weer van de stinkzwammen. Toen ik zelf en het eikenbos nog erg jong waren en het licht en de zon de bodem flink deden bakken, kon je dankzij het geritsel de ene hagedis na de andere zien lopen. Dit reptielentijdperk is jammer genoeg volledig afgesloten.

Wie ooit tot in Tessenderlo geraakt, bijvoorbeeld bij het opentuinenweekend, en zin heeft in een stevige natuurwandeling moet dit zeker eens doen. Uren wandelplezier verzekerd. Ik help jullie graag op weg. Maar hou het stil. Onbekend maakt niet altijd onbemind.